-
1 зар елау
1) жа́лобно, го́рько пла́кать; пла́кать навзры́д; рыда́ть2) го́рько жа́ловаться, ныть, се́товать (на кого, что-л.) хны́кать, пла́каться, скули́ть -
2 зар
I сущ.1) жа́лоба, стена́ние, се́тование, ро́потбетмәс зар — бесконе́чные жа́лобы
кешеләр зарын тыңлау — слу́шать жа́лобы (се́тования) люде́й
2) го́ре; печа́ль, скорбь (кого-л.)һәркем үз зарын сөйли — ка́ждый говори́т о своём го́ре (печа́ли)
зарлы күзләр — по́лные печа́ли (ско́рби) глаза́
3) нужда́; недоста́ток; нехва́ткаакча зарын белмәү — не знать нужды́ в деньга́х, не нужда́ться в деньга́х
••II предик.бай малын сөйләр, ярлы зарын сөйләр — посл. у кого́ что боли́т, тот о том и говори́т (букв. бога́ч говори́т об иму́ществе, бедня́к - о нужде́)
о́стро нужда́ться (в чём-л.), жа́ждать (чего-л.)бер күрүгә зар — жа́ждать встре́чи (с кем-л.)
- зар булу- зар елау
- зар елаучы
- зар калу
См. также в других словарях:
фөрьяд — и. иск. кит. 1. Ярдәм сорап ялвару (кычкыру) 2. Зар, аһ зар, зарлану, зар елау 3. Рухи төшенкелек, күңелсезлек, өметсезлек. ФӨРЬЯД ИТҮ (КЫЛУ) – 1. Ярдәм сорап ялвару (кычкыру) 2. Зар кылу, зарлану, аһ ору … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
иңрәү — 1. Көчле авыртудан, зур кайгыдан һ. б. ш. йөрәк әрнеткеч, үзәк өзгеч тавыш чыгару; шулай ыңгырашу 2. Зур кайгыдан бик нык әрнү, рухи газаплану, тетрәү 3. күч. Берәр кайгылы, ачы яки каты тавышка кайтаваз булып гүелдәү (җансыз әйберләр тур.)… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
